Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Απέναντι από έναν "μικρό επιστήμονα"...

Κατά την περίοδο της πρακτικής άσκησής μου σε τμήμα ένταξης γνώρισα τον Χ., ένα παιδί τρίτης δημοτικού, το οποίο εξωτερικά δεν διέθετε κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό άξιο προσοχής. Άνοιξε την πόρτα πολύ αδέξια και δυνατά και κάθισε απέναντί μου. Δεν ρώτησε ποια είμαι και πως με λένε (καθώς ήταν η πρώτη μέρα διδασκαλίας μου στο συγκεκριμένο παιδί), αλλά άρχισε να βγάζει, επίσης πολύ απρόσεκτα, από την τσάντα του, τα μολύβια, την γόμα και το τετράδιό του. Αφού ολοκλήρωσε, του συστήθηκα και του είπα ότι για ορισμένο χρονικό διάστημα θα κάνουμε μαζί μάθημα..έτσι ήταν μια ευκαιρία να μου πει κάποια πράγματα για τον εαυτό του. Κατά τη διάρκεια της περιγραφής του παρατήρησα ότι χρησιμοποιούσε λέξεις και φράσεις ανώτερου επιπέδου από την ηλικία του. Η μονοτονία,σχεδόν ρομποτική ομιλία, χωρίς τελείες και παύσεις σε αυτά που μου περιέγραφε ήταν εμφανής. Τις στιγμές που σταματούσε να μιλάει, προσπαθούσα να κάνω κάποιες, κλειστού τύπου ερωτήσεις, προκειμένου να μου απαντήσει συγκεκριμένα, αλλά εκείνος με διέκοπτε και συνέχιζε να μιλάει για το δικό του θέμα, χωρίς φυσικά να κατανοεί ότι αυτό είναι αγένεια. Οι επίσημες λέξεις, που προανέφερα ότι χρησιμοποιούσε ήταν συνεχώς βαλμένες στα λεγόμενά του, χωρίς πολλές φορές να ταιριάζουν στις φράσεις που τις χρησιμοποιούσε. Ολοκληρώνοντας αυτά που έλεγε, τον ρώτησα να μου πει τί κάνει στον ελεύθερό του χρόνο και η απάντησή του με άφησε κυριολεκτικά άναυδη. Οι γνώσεις του όσον αφορά πολύ περίεργα ζώα, τα οποία ήξερα μόνο ονομαστικά, ο τρόπος και ο χρόνος ζωής τους και οι πολύ εξειδικευμένες γνώσεις που είχε γι' αυτά, με έκαναν να τον ρωτήσω "που τα ξέρεις ΟΛΑ αυτά?"  και η απάντησή του ήταν ότι του αρέσει πολύ να διαβάζει εγκυκλοπαίδειες για τα ζώα που έχουν οι γονείς του. Αυτό όμως που μου έκανε πιο πολύ εντύπωση απ'όλα ήταν η εμμονή που είχε με τον αδερφό του. Τον ανέφερε στο τέλος κάθε θέματος που μου έλεγε, δείχνοντάς μου ότι ήθελε να του κάνει κακό (ο αδερφός του ήταν 3 χρόνια μικρότερος). Αναφέροντας απλά οικογενειακά περιστατικά, όλα τα συνέδεε με το γεγονός ότι ο αδερφός του ενεργούσε πάντα για το κακό του.



Δεν άργησα να καταλάβω ότι η περίπτωση αυτή ήταν ένα παιδί, που το προφίλ του σκιαγραφούσε ένα παιδί με asperger. Διέθετε πολλά από τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου αυτού και χρειαζόταν ειδική μεταχείριση ως προς τις κοινωνικές του σχέσεις ιδιαίτερα, καθώς και τον τρόπο ομιλίας και συμπεριφοράς του απέναντι στους άλλους.

Αυτός ήταν ο Χ. και αποτέλεσε για μένα ξεχωριστό "σχολείο"η συνεργασία μαζί του, καθώς είναι γνωστό πως αυτοί "οι μικροί επιστήμονες", αποτελούν ιδιαίτερη πρόκληση για την εκπαιδευτική κοινότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η digital καθημερινότητα και η επιρροή της στα παιδιά Η σχέση που έχουν τα παιδιά με το διαδίκτυο χτίζεται από πολύ μικρή ηλικία  και σε αυτ...