Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Bullying- Ένας απειλητικός ιός στα σχολεία!

Ημερολόγιο 13χρονου:
"Θα θυμάμαι για πάντα και ποτέ δεν θα ξεχάσω"
Δευτέρα: Μου πήραν τα χρήματά μου.
Τρίτη: "Με έβριζαν".
Τετάρτη; "Έσκισαν τη στολή μου".
Πέμπτη: "Έτρεχε αίμα από το σώμα μου".
Παρασκευή: "Τελείωσε".
Σάββατο: "Ελευθερία".


"Τον Φώτη τον πείραζαν τα παιδιά στο Λύκειο, γιατί φερόταν κάπως με θυληπρέπεια. Μια φορά τον στριμώξανε οι νταήδες στις τουαλέτες. Τον σπρώξανε σαν να φαίνεται σκυμμένος κι ένας άλλος έβγαλε τα βρακιά του. Δεν του κάνανε τίποτα άλλο, αλλά εκείνη τη στιγμή τον βγάλανε φωτογραφία με το κινητό και την έστειλαν σε όλο το σχολείο. Ο Φώτης δεν ξαναπάτησε σχολείο. Το σταμάτησε."

Διαβάζοντας τα παραπάνω αποσπάσματα, ίσως σας έρθουν εικόνες στο μυαλό, ίσως θυμηθείτε κι εσείς την περίπτωση του Φώτη ή του 13χρονου, γιατί πολύ απλά, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να έχει ασκηθεί σχολικός εκφοβισμός μπροστά σας. Είμαι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη στο συγκεκριμένο φαινόμενο και γι'΄αυτόν ακριβώς το λόγο,θα προσπαθήσω με αποδείξεις και όχι με το συναίσθημα, να αποδείξω το μέγεθος του κοινωνικού αυτού φαινομένου.

Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, βρίσκεται στη τρίτη θέση σε επεισόδια σχολικού εκφοβισμού. Σύμφωνα με την τελευταία μεγάλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη χώρα μας, σε σχέση με το θέμα (Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Πανεπιστημιακής Υγιεινής ) το 8,5 των μαθητών αναφέρει ότι υφίσταται εκφοβισμό 2-3 φορές το μήνα, ενώ ποσοστό 15,8% αναφέρουν ότι εκφοβίζουν τους άλλους 2-3 φορές το μήνα. Ένα στα τέσσερα αγόρια (23,9%) αναφέρει σωματική βία το τελευταίο έτος έναντι 8,3% των κοριτσιών (συχνότερη εμπλοκή σε λεκτική βία).

Το φαινόμενο του bullying θεωρείται πολυπρισματικό, εξαιτίας των πολλαπλών παραγόντων στους οποίους οφείλεται, καθώς και στους διαφορετικούς χαρακτήρες των θυτών και των θυμάτων.
Τα αίτια που επιτρέπουν την εμφάνιση επεισοδίων σχολικού εκφοβισμού:


  • έλλειψη ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σε σχέση με την αναγνώριση των συμπτωμάτων του σχολικού εκφοβισμού από τους ενήλικες του περιβάλλοντος του παιδιού.
  • η εφηβεία ως στάδιο ανάπτυξης και αναγνώρισης της ταυτότητας του ατόμου. Κατά τη διάρκεια της ηλικίας αυτής, το άτομο συχνά γίνεται επιθετικό και βίαιο.
  • Οικογενειακές παράμετροι, όπως βίαιη συμπεριφορά από τους γονείς προς το παιδί, έλλειψη ισορροπημένης σχέσης γονέων- παιδιών, οικογενειακές συγκρούσεις.
  • Η μεγάλη έμφαση που δίνεται από τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, στη σχολική επίδοση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να κάνει το παιδί να αισθάνεται αυτοεκτίμηση σε περίπτωση επιτυχίας και ανεπαρκές σε περίπτωση αποτυχίας. Η αποτυχία,λοιπόν, σε συνδιασμό με το αίσθημα της ζήλιας, το ωθεί στη συμμετοχή σε συμμορίες που ασκούν βία σε μαθητές με υψηλή σχολική επίδοση.
  • Το φύλο.
  • Η εθνικότητα (έχουν παρατηρηθεί αρκετά φαινόμενα ρατσισμού, σε τέτοιες περιπτώσεις).
  • Η έλλειψη συμμετοχής σε εξωσχολικές δραστηριότητες, με σκοπό την αποσυμπίεση από το άγχος.
Θύτες
Οι μαθητές που ασκούν βία- νταήδες, συνήθως είναι δημοφιλείς στο χώρο του σχολείου και επιδιώκουν το γόητρο αυτό να προκύπτει από τη δύναμή τους. Η ανάγκη τους για επιβολή δύναμης και ελέγχου είναι επίσης ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα. Αυτό, όμως που θα πρέπει να υπογραμμιστεί, όσον αφορά τους θύτες, είναι το οικογενειακό περιβάλλον, στο οποίο έχουν μεγαλώσει. Πολύ συχνά, μέσα στην οικογένεια, υπάρχει, κάποιο άτομο (συνήθως ο πατέρας), που έχει μεγάλη δύναμη και "εξουσιάζει". Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, το παιδί, στην επόμενη κοινωνία, στην οποία εισέρχεται (δηλ. το σχολείο), να θέλει να εξουσιάζει εκείνος. Η έλλειψη τρυφερότητας και συναισθηματικών δεσμών με τη μητέρα, αλλά και η ανοχή από τους γονείς να ασκεί το παιδί βία στους συνομηλίκους του, εντείνουν μια τέτοια κατάσταση.

Θύματα
Τα παιδιά θύματα είναι εκείνα που γίνονται αποδέκτες της βίαιης συμπεριφοράς των θυτών και κουβαλούν αυτή τη συμπεριφορά για μια ζωή. Ενδεχομένων τα άτομα αυτά, να έχουν κάποιο χαρακτηριστικό που προσελκύει τους θύτες όπως μαθησιακές δυσκολίες, υψηλές επιδόσεις, σωματικές ιδιαιτερότητες.
Τα άτομα που υφίστανται εκφοβισμό, είναι συνήθως αγχώδη και ανασφαλή με έντονο συναίσθημα χαμηλής αυτοεκτίμησης. 

Οι συνέπειες από ένα τέτοιο φαινόμενο, μόνο αρνητικές μπορεί να είναι.
Τα θύματα, παρουσιάζουν κατά την ενηλικίωσή τους, κατάθλιψη, έντονο στρες και φοβίες,αυτοκτονικές τάσεις, χαμηλή αυτοεκτίμηση και ψυχοσωματικά συμπτώματα.
Όσον αφορά τους θύτες, είναι πολύ υψηλός ο κίνδυνος διαταραχής της ψυχικής τους υγείας, οι διαταραχές συμπεριφορές και η παρουσίαση ελλειμματικής προσοχής.

Στάση εκπαιδευτικών

Η στάση των εκπαιδευτικών είναι πολύ σημαντική εξαιτίας των πολλών ωρών που περνούν με τους μαθητές, καθώς και του πλεονεκτήματος που έχουν να παρατηρούν τους μαθητές στο πλαίσιο, όχι μόνο της τάξης, αλλά και του προαυλίου. Είναι καταλυτική η στάση τους και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, όλα ξεκινούν από την αναγνώριση των ανάλογων συμπτωμάτων.
Οι καθηγητές, είναι απαραίτητο να προλαμβάνουν τέτοια φαινόμενα, με το διάλογο και με τη φιλική συζήτηση με τους μαθητές τους.
Είναι εξίσου σημαντικό να θεσπίζουν κανόνες και τιμωρίες στην ενδεχόμενη ύπαρξη τέτοιων φαινομένων, αλλά και να αναζητούν τις αιτίες του προβλήματος.

Προσωπικά, θεωρώ απαράδεκτο, οι εκπαιδευτικοί να αποσιωπούν τέτοια φαινόμενα και να αδιαφορούν γι' αυτά. Εξαιτίας τους, μπορεί κάποιο παιδί-θύμα να οδηγηθεί, ακόμη και στην αυτοκτονία και αντίστοιχα χάρη σε αυτούς, να σωθεί ένα παιδί και να τιμωρηθεί ο δράστης. Ας συμβάλουμε στην πρόληψη τέτοιων φαινομένων μέσα στην σχολική τάξη, αλλά και στην αναζήτηση των αιτιών του φρικτού αυτού κοινωνικού φαινομένου.

Παρακάτω παραθέτω ένα από τα πιο συγκλονιστικά video για το bullying.

https://www.youtube.com/watch?v=mBZAFJ-Q6Mw




Η digital καθημερινότητα και η επιρροή της στα παιδιά Η σχέση που έχουν τα παιδιά με το διαδίκτυο χτίζεται από πολύ μικρή ηλικία  και σε αυτ...