Η σχέση που έχουν τα παιδιά με το διαδίκτυο χτίζεται από πολύ μικρή ηλικία και σε αυτό συντελούν πολλοί παράγοντες. Ο ρόλος της εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού στη σωστή χρήση του διαδικτύου αλλά και στο πότε θα πρέπει να το κάνουν είναι καθοριστικός.
Αναμφισβήτητα τα 2 χρόνια που πέρασαν οι μαθητές μπροστά στις οθόνες λόγω της πανδημίας, σε συνδυασμό με τη συνεχή εξέλιξη της τεχνολογίας σήμερα, συντελεί στο να τοποθετούν το διαδίκτυο στη ζωή τους σε εξέχουσα θέση.
Καθημερινές συζητήσεις με τους μαθητές μου που εμπεριέχουν εκφράσεις όπως "Κυρία βρήκα τι σημαίνει η λέξη στο internet" ή "Την έγραψα με ι και όχι με η γιατί έτσι τη γράφω στα greeklish" με κάνουν να προβληματίζομαι για το πού σταματάει η αναγκαιότητα της χρήσης του διαδικτύου και τις επιδράσεις της χρήσης του στο μαθητή.
Είναι πολλά τα θετικά που έχει η ενασχόληση των παιδιών με τον υπολογιστή. Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν έδειξε ότι ο βαθμός των μαθητών από οικογένειες χαμηλές εισοδηματικά, βελτιώθηκε όταν του δόθηκε πρόσβαση στο διαδίκτυο. Προφανώς επρόκειτο για παιδιά που δεν διάβαζαν στον ελεύθερο χρόνο τους και το internet τους δημιούργησε αυτή την επιθυμία. Τα ερεθίσματα που έχουν και τους δίνουν το κίνητρο να ασχοληθούν, να ακούσουν, να ψάξουν και να γράψουν είναι πολλά και αυτό όταν γίνεται με μέτρο έχει πολλά οφέλη.
Στον αντίποδα βρίσκονται εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το διάβασμα βιβλίων και η εύρεση πληροφοριών, λέξεων, συνώνυμων κ.ά. δε βελτιώνει την αναγνωστική ικανότητα των μαθητών και την ορθογραφία τους, καθώς η άμεση επαφή με το έντυπο βιβλίο ή το λεξικό όπου μπορείς να ψάξεις, να σημειώσεις και να υπογραμμίσεις βοηθά τα παιδιά πολύ περισσότερο. Οι αισθήσεις που χρησιμοποιεί το άτομο διαβάζοντας ένα έντυπο βιβλίο ενισχύει τη μνήμη του, τη φαντασία του, την αναγνωστική του ευχέρεια, αλλά και την ορθογραφία του.
Υπολογιστής και κοινωνικοποίηση
"Οι έρευνες δεν πιστοποιούν ότι τα μίντια βλάπτουν από μόνα τους. Αυτό που βλάπτει είναι το περιεχόμενο, η διάρκεια, όταν δεν προωθείται η ανάπτυξη".
Δεν είναι λίγες οι φορές όπου, εξαιτίας της υπέρμετρης και αλόγιστης χρήσης στο διαδίκτυο, τα παιδιά στερούνται κοινωνικότητας και αλληλεπίδρασης με τους συνομηλίκους τους. Μπορεί να υπάρχει η θέληση για επαφή αλλά να μη γνωρίζουν τον τρόπο να έρθουν κοντά λόγω του πολύωρου παιχνιδιού στο διαδίκτυο με ψηφιακούς "φίλους". Εκεί, το βάρος πέφτει στο γονιό αλλά και στο εκπαιδευτικό σύστημα, όπου με δραστηριότητες και με αφιέρωση ελεύθερου χρόνου θα βοηθήσουν τα παιδιά να ζουν το παιχνίδι παίζοντας στο προαύλιο, στα πάρκα, στους παιδότοπους και στις αλάνες βοηθώντας τα να έχουν πραγματική επαφή με τα άλλα παιδιά. Ο καθένας από την πλευρά του μπορεί να θέσει κανόνες και πλαίσιο της καθημερινότητας των παιδιών, ώστε να συνδυάζουν τόσο τη χρήση της τεχνολογίας, όσο και την αξιοποίηση των παραδοσιακών μεθόδων, τόσο στη μάθηση όσο και στη ψυχαγωγία των παιδιών.
Το σίγουρο είναι, ότι το παραδοσιακό παιδικό παιχνίδι, η ενασχόληση με κάποιο άθλημα, η κοινωνικοποίηση των παιδιών σε εξωτερικούς χώρους, αλλά και μέσα στην τάξη, η εξοικείωση με το έντυπο βιβλίο αλλά και η ενασχόληση με παιχνίδια, που απαιτούν όχι μόνο χρόνο αλλά και δεξιότητες, είναι διέξοδοι οι οποίες μπορούν να αποτρέψουν τη μονομέρεια. Άλλωστε μια ορθή και λελογισμένη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, δεν ζημιώνει τα παιδιά. Ίσα ίσα μπορούν να επωφεληθούν σε πολύ μεγάλο βαθμό και σε πολλούς τομείς.
