Στη χώρα μας, παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια για μια πιο διαφορετική και σύγχρονη αξιολόγηση των μαθητών, συνεχίζει να λειτουργεί η παρωχημένη αξιολόγηση η οποία περισσότερο "ενδιαφέρεται" για μια τελική, αθροιστική αξιολόγηση που έχει στόχο κυρίως τον έλεγχο των μαθησιακών γνώσεων.
Όπως έχει προειπωθεί, σε προηγούμενο άρθρο, η κάθε προσωπικότητα μαθητή-μαθήτριας είναι πολύ διαφορετική και ο τρόπος που προσλαμβάνει τις πληροφορίες και τη γνώση ευρύτερα, είναι εξίσου μοναδικός. Αυτό, από μόνο του καθιστά αναγκαία και τη διαφορετική αξιολόγηση. Σε εκπαιδευτικά συστήματα άλλων χωρών υιοθετείται η αξιολόγηση με αναστοχασμό, που έχει ως στόχο την πολύπλευρη ανάπτυξη του παιδιού, όχι μόνο ως μαθητή αλλά και ως προσωπικότητας. Σύμφωνα με αυτή τη διαδικασία, το παιδί ενισχύεται συνεχώς καθώς εμπλέκεται στη μαθησιακή διαδικασία, κατά την αξιολόγηση αλλά προάγεται και εξελίσσεται και η διδασκαλία, αφού ο εκπαιδευτικός ανατροφοδοτείται μέσα από τις απορίες και την εξέλιξη των μαθητών του.
Οι μαθητές και η διαφορετικότητά τους
Βάση των παραπάνω, αντιλαμβανόμαστε ότι η αξιολόγηση δεν είναι μια διαδικασία που πρέπει να πραγματοποιείται στο τέλος μιας ενότητας ή της σχολικής χρονιάς, αλλά πραγματοποιείται όσο εξελίσσεται η εκπαιδευτική διαδικασία και βοηθάει το μαθητή αλλά και τον εκπαιδευτικό να εξελιχθεί. Εδώ, δεν πρέπει να παραβλεφθεί η παραδοχή ότι ο κάθε μαθητής διαθέτει διαφορετικές κλίσεις, ενδιαφέροντα κι ασχολίες και έχει μεγαλώσει σε διαφορετικά πλαίσια και εικόνες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ακολουθεί και διαφορετική μαθησιακή πορεία.
Η διαδικασία της αξιολόγησης θα πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψιν τις διαφορετικές πλευρές και περιοχές ανάπτυξης ενός μαθητή, οι οποίες δε μπορούν να αξιολογηθούν ταυτόχρονα, με εφαρμογές που είναι κοινές για όλους. Αυτό δε θα ήταν δυνατόν να φέρει πολύπλευρα αποτελέσματα για τη μαθησιακή διαδικασία.
Ο εκπαιδευτικός
Ο εκπαιδευτικός λοιπόν θα πρέπει να ακολουθήσει μια πορεία ούτως ώστε να αξιολογήσει τη μάθηση αλλά και να αξιολογήσει για τη μάθηση.
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει:
Όπως έχει προειπωθεί, σε προηγούμενο άρθρο, η κάθε προσωπικότητα μαθητή-μαθήτριας είναι πολύ διαφορετική και ο τρόπος που προσλαμβάνει τις πληροφορίες και τη γνώση ευρύτερα, είναι εξίσου μοναδικός. Αυτό, από μόνο του καθιστά αναγκαία και τη διαφορετική αξιολόγηση. Σε εκπαιδευτικά συστήματα άλλων χωρών υιοθετείται η αξιολόγηση με αναστοχασμό, που έχει ως στόχο την πολύπλευρη ανάπτυξη του παιδιού, όχι μόνο ως μαθητή αλλά και ως προσωπικότητας. Σύμφωνα με αυτή τη διαδικασία, το παιδί ενισχύεται συνεχώς καθώς εμπλέκεται στη μαθησιακή διαδικασία, κατά την αξιολόγηση αλλά προάγεται και εξελίσσεται και η διδασκαλία, αφού ο εκπαιδευτικός ανατροφοδοτείται μέσα από τις απορίες και την εξέλιξη των μαθητών του.
Οι μαθητές και η διαφορετικότητά τους
Βάση των παραπάνω, αντιλαμβανόμαστε ότι η αξιολόγηση δεν είναι μια διαδικασία που πρέπει να πραγματοποιείται στο τέλος μιας ενότητας ή της σχολικής χρονιάς, αλλά πραγματοποιείται όσο εξελίσσεται η εκπαιδευτική διαδικασία και βοηθάει το μαθητή αλλά και τον εκπαιδευτικό να εξελιχθεί. Εδώ, δεν πρέπει να παραβλεφθεί η παραδοχή ότι ο κάθε μαθητής διαθέτει διαφορετικές κλίσεις, ενδιαφέροντα κι ασχολίες και έχει μεγαλώσει σε διαφορετικά πλαίσια και εικόνες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ακολουθεί και διαφορετική μαθησιακή πορεία.
Η διαδικασία της αξιολόγησης θα πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψιν τις διαφορετικές πλευρές και περιοχές ανάπτυξης ενός μαθητή, οι οποίες δε μπορούν να αξιολογηθούν ταυτόχρονα, με εφαρμογές που είναι κοινές για όλους. Αυτό δε θα ήταν δυνατόν να φέρει πολύπλευρα αποτελέσματα για τη μαθησιακή διαδικασία.
Ο εκπαιδευτικός
Ο εκπαιδευτικός λοιπόν θα πρέπει να ακολουθήσει μια πορεία ούτως ώστε να αξιολογήσει τη μάθηση αλλά και να αξιολογήσει για τη μάθηση.
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει:
- να συλλέγει συνεχείς πληροφορίες
- να παρατηρεί και να καταγράφει ενδείξεις και στοιχεία
- να μαζεύει αποδεικτικά στοιχεία
- να παρατηρεί ενδεχόμενες αντιδράσεις
με σκοπό την εξέλιξη και την πρόοδο των μαθητών του και
- να δημιουργεί σιγά σιγά το προφίλ του μαθητή του με το υλικό που έχει συλλέξει
- να ενημερώνει τον ίδιο αλλά και τους γονείς του για την εξέλιξη του
με σκοπό τη συνεχή ανατροφοδότησή του.
Αυτό επιτυγχάνεται από την αλληλεπίδραση του εκπαιδευτικού με τους μαθητές του, από το διάλογο μεταξύ τους, από τα φύλλα αξιολόγησης που δίνει ο εκπαιδευτικός αλλά και από τον τρόπο που τα αντιμετωπίζει το παιδί, από τη συνεργασία μεταξύ τους. Ο δάσκαλος επίσης για να δημιουργήσει το προφίλ του μαθητή, είναι ανάγκη να τον παρατηρεί (τις αντιδράσεις, τις ανάγκες του, τα συναισθήματά του, τη θέληση του για συνεργασία ή όχι κ.ά).
Όπως γίνεται αντιληπτό, είναι μια αμφίδρομη διαδικασία και θα πρέπει να πραγματοποιείται, όχι με σκοπό τη βαθμοθηρία αλλά την συγκέντρωση πληροφοριών με σκοπό την εξέλιξη του μαθητή και της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου